Prawo
o stowarzyszeniach
Zmiany:
2003-06-29
Dz.U.2003.96.874 art. 5
2004-05-01
Dz.U.2004.102.1055 art. 2
2007-07-28
Dz.U.2007.112.766 art. 3
USTAWA z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach.
(tekst pierwotny: Dz. U. 1989 r. Nr 20 poz. 104)
(tekst jednolity: Dz. U. 2001 r. Nr 79 poz. 855)
W
celu stworzenia warunków do pełnej realizacji gwarantowanej
przepisami Konstytucji wolności zrzeszania się zgodnie z Powszechną
Deklaracją Praw Człowieka i Międzynarodowym Paktem Praw
Obywatelskich i Politycznych, umożliwienia obywatelom równego, bez
względu na przekonania, prawa czynnego uczestniczenia w życiu
publicznym i wyrażania zróżnicowanych poglądów oraz realizacji
indywidualnych zainteresowań, a także uwzględniając tradycje i
powszechnie uznawany dorobek ruchu stowarzyszeniowego, stanowi się,
co następuje:
Rozdział
1
Przepisy
ogólne
Art.
1. 1. Obywatele polscy realizują prawo zrzeszania się w
stowarzyszeniach, zgodnie z przepisami Konstytucji oraz porządkiem
prawnym określonym w ustawach.
2.
Prawo zrzeszania się w stowarzyszeniach może podlegać
ograniczeniom przewidzianym jedynie przez ustawy, niezbędnym do
zapewnienia interesów bezpieczeństwa państwowego lub porządku
publicznego oraz ochrony zdrowia lub moralności publicznej albo
ochrony praw i wolności innych osób.
3.
Stowarzyszenia mają prawo wypowiadania się w sprawach publicznych.
Art.
2. 1. Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym
zrzeszeniem o celach niezarobkowych.
2.
Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania
i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące
jego działalności.
3.
Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej
członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników.
Art.
3. 1. Prawo tworzenia stowarzyszeń przysługuje obywatelom polskim
mającym pełną zdolność do czynności prawnych i niepozbawionym
praw publicznych.
2.
Małoletni w wieku od 16 do 18 lat, którzy mają ograniczoną
zdolność do czynności prawnych, mogą należeć do stowarzyszeń i
korzystać z czynnego i biernego prawa wyborczego, z tym że w
składzie zarządu stowarzyszenia większość muszą stanowić osoby
o pełnej zdolności do czynności prawnych.
3.
Małoletni poniżej 16 lat mogą, za zgodą przedstawicieli
ustawowych, należeć do stowarzyszeń według zasad określonych w
ich statutach, bez prawa udziału w głosowaniu na walnych zebraniach
członków oraz bez korzystania z czynnego i biernego prawa
wyborczego do władz stowarzyszenia. Jeżeli jednak jednostka
organizacyjna stowarzyszenia zrzesza wyłącznie małoletnich, mogą
oni wybierać i być wybierani do władz tej jednostki.
Art.
4. 1. Cudzoziemcy mający miejsce zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej mogą zrzeszać się w stowarzyszeniach,
zgodnie z przepisami obowiązującymi obywateli polskich.
2.
Cudzoziemcy niemający miejsca zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej mogą wstępować do stowarzyszeń, których
statuty przewidują taką możliwość.
Art.
5. 1. Stowarzyszenia międzynarodowe mogą być tworzone na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej według zasad określonych w
ustawie.
2.
Stowarzyszenia mogą należeć do organizacji międzynarodowych na
warunkach określonych w ich statutach, jeżeli nie narusza to
zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych, których
Rzeczpospolita Polska jest stroną.
Art.
6. 1. Tworzenie stowarzyszeń przyjmujących zasadę bezwzględnego
posłuszeństwa ich członków wobec władz stowarzyszenia jest
zakazane.
2.
Nikogo nie wolno zmuszać do udziału w stowarzyszeniu lub ograniczać
jego prawa do wystąpienia ze stowarzyszenia. Nikt nie może ponosić
ujemnych następstw z powodu przynależności do stowarzyszenia albo
pozostawania poza nim.
Art.
7. 1. Przepisom ustawy nie podlegają:
1)
organizacje społeczne działające na podstawie odrębnych ustaw lub
umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną,
2)
kościoły i inne związki wyznaniowe oraz ich osoby prawne,
3)
organizacje religijne, których sytuacja prawna jest uregulowana
ustawami o stosunku państwa do kościołów i innych związków
wyznaniowych, działające w obrębie tych kościołów i związków,
4)
komitety wyborcze utworzone w związku z wyborami do Sejmu, do
Senatu, wyborem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wyborami do
Parlamentu Europejskiego lub wyborami do organów samorządu
terytorialnego,
5)
partie polityczne.
2.
Do organizacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, w sprawach
nieuregulowanych odrębnie stosuje się przepisy ustawy.
Art.
8. 1. Stowarzyszenie podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru
Sądowego, o ile przepis ustawy nie stanowi inaczej.
2.
3.
4.
5.
Nadzór nad działalnością stowarzyszeń należy do:
1)
wojewody właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenia - w
zakresie nadzoru nad działalnością stowarzyszeń jednostek
samorządu terytorialnego,
2)
starosty właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenia - w
zakresie nadzoru nad innymi niż wymienione w pkt 1 stowarzyszeniami
-
zwanych dalej „organami nadzorującymi”.
6.
Przepisy ustawy nie naruszają uprawnień prokuratora wynikających z
innych ustaw.
Rozdział
2
Tworzenie
stowarzyszeń
Art.
9. Osoby w liczbie co najmniej piętnastu, pragnące założyć
stowarzyszenie, uchwalają statut stowarzyszenia i wybierają komitet
założycielski.
Art.
10. 1. Statut stowarzyszenia określa w szczególności:
1)
nazwę stowarzyszenia, odróżniającą je od innych stowarzyszeń,
organizacji i instytucji,
2)
teren działania i siedzibę stowarzyszenia,
3)
cele i sposoby ich realizacji,
4)
sposób nabywania i utraty członkostwa, przyczyny utraty członkostwa
oraz prawa i obowiązki członków,
5)
władze stowarzyszenia, tryb dokonywania ich wyboru, uzupełniania
składu oraz ich kompetencje, 6) sposób reprezentowania
stowarzyszenia oraz zaciągania zobowiązań majątkowych, a także
warunki ważności jego uchwał,
7)
sposób uzyskiwania środków finansowych oraz ustanawiania składek
członkowskich,
8)
zasady dokonywania zmian statutu,
9)
sposób rozwiązania się stowarzyszenia.
2.
Stowarzyszenie, które zamierza tworzyć terenowe jednostki
organizacyjne, jest obowiązane określić w statucie strukturę
organizacyjną i zasady tworzenia tych jednostek.
3.
Osoba prawna może być jedynie wspierającym członkiem
stowarzyszenia.
Art.
11. 1. Najwyższą władzą stowarzyszenia jest walne zebranie
członków. W sprawach, w których statut nie określa właściwości
władz stowarzyszenia, podejmowanie uchwał należy do walnego
zebrania członków.
2.
Statut może przewidywać zamiast walnego zebrania członków
zebranie delegatów lub zastąpienie walnego zebrania członków
zebraniem delegatów, jeżeli liczba członków przekroczy określoną
w statucie wielkość. W takich przypadkach statut określa zasady
wyboru delegatów i czas trwania ich kadencji.
3.
Stowarzyszenie jest obowiązane posiadać zarząd i organ kontroli
wewnętrznej.
Art.
12. Komitet założycielski składa do sądu rejestrowego wniosek o
rejestrację wraz ze statutem, listą założycieli, zawierającą
imiona i nazwiska, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania
oraz własnoręczne podpisy założycieli, protokół z wyboru
komitetu założycielskiego, a także informację o adresie
tymczasowej siedziby stowarzyszenia.
Art.
13. 1. Wniosek o zarejestrowanie stowarzyszenia sąd rejestrowy
rozpoznaje niezwłocznie, a rozstrzygnięcie powinno nastąpić nie
później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku.
2.
Sąd rejestrowy doręcza organowi nadzorującemu odpis wniosku o
rejestrację wraz z załącznikami wymienionymi w art. 12. Organ ten
ma prawo wypowiedzieć się w sprawie wniosku w terminie 14 dni
licząc od dnia jego doręczenia, a także przystąpić, za zgodą
sądu, do postępowania jako zainteresowany.
Art.
14. Sąd rejestrowy odmawia zarejestrowania stowarzyszenia, jeżeli
nie spełnia ono warunków określonych w ustawie.
Art.
15. 1. Sąd rejestrowy przed wydaniem postanowienia o zarejestrowaniu
stowarzyszenia, jeżeli uzna za niezbędne dokonanie dodatkowych
ustaleń, wyznacza w tym celu posiedzenie wyjaśniające. 2. Na
posiedzenie wyjaśniające sąd rejestrowy wzywa uczestników
postępowania.
Art.
16. Sąd rejestrowy wydaje postanowienie o zarejestrowaniu
stowarzyszenia po stwierdzeniu, że jego statut jest zgodny z
przepisami prawa i założyciele spełniają wymagania określone
ustawą.
Art.
17. 1. Stowarzyszenie uzyskuje osobowość prawną i może rozpocząć
działalność z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.
1a.
Terenowa jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 10 ust. 2,
może uzyskać osobowość prawną, jeżeli statut stowarzyszenia to
przewiduje.
2.
3. O
wpisaniu stowarzyszenia do Krajowego Rejestru Sądowego sąd
rejestrowy zawiadamia założycieli oraz organ nadzorujący,
przesyłając jednocześnie temu organowi statut.
4.
Postępowanie w sprawach o wpis stowarzyszenia do rejestru
stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji
oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej do Krajowego Rejestru
Sądowego jest wolne od opłat sądowych.
Art.
18.
Art.
19.
Art.
20. 1. Zarząd terenowej jednostki organizacyjnej stowarzyszenia jest
obowiązany, w terminie 14 dni od chwili jej powołania, zawiadomić
o tym organ nadzorujący właściwy ze względu na siedzibę tej
jednostki, podając skład zarządu i adres siedziby jednostki, oraz
doręczyć statut stowarzyszenia.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie zmian w składzie
zarządu i adresie siedziby terenowej jednostki organizacyjnej
stowarzyszenia oraz w statucie stowarzyszenia.
Art.
21. Zarząd stowarzyszenia ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić
sąd rejestrowy o zmianie statutu. W sprawie wpisania do rejestru
zmiany statutu stowarzyszenia stosuje się odpowiednio zasady i tryb
przewidziane dla rejestracji stowarzyszenia.
Art.
22. 1. Stowarzyszenia w liczbie co najmniej trzech mogą założyć
związek stowarzyszeń. Założycielami i członkami związku mogą
być także inne osoby prawne, z tym że osoby prawne mające cele
zarobkowe mogą być członkami wspierającymi.
2.
Do związków, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio
przepisy ustawy.
Art.
23.
Art.
24.
Rozdział
3
Nadzór
nad stowarzyszeniami
Art.
25. Organ nadzorujący ma prawo:
1)
żądać dostarczenia przez zarząd stowarzyszenia, w wyznaczonym
terminie, odpisów uchwał walnego zebrania członków (zebrania
delegatów),
2)
3)
żądać od władz stowarzyszenia niezbędnych wyjaśnień.
Art.
26. W razie niezastosowania się stowarzyszenia do wymagań
określonych w art. 25, sąd na wniosek organu nadzorującego może
nałożyć grzywnę w wysokości jednorazowo nie wyższej niż 5 000
zł. Od grzywny można zwolnić, jeżeli po jej wymierzeniu
stowarzyszenie niezwłocznie zastosuje się do wymagań organu
nadzorującego. Stowarzyszenie, w terminie 7 dni, może wystąpić do
sądu o zwolnienie od grzywny.
Art.
27. Organem nadzorującym terenową jednostkę organizacyjną
stowarzyszenia jest organ określony w art. 8 ust. 5, właściwy ze
względu na siedzibę tej jednostki.
Art.
28. W razie stwierdzenia, że działalność stowarzyszenia jest
niezgodna z prawem lub narusza postanowienia statutu w sprawach, o
których mowa w art. 10 ust. 1 i 2, organ nadzorujący, w zależności
od rodzaju i stopnia stwierdzonych nieprawidłowości, może wystąpić
o ich usunięcie w określonym terminie, udzielić ostrzeżenia
władzom stowarzyszenia, wystąpić do sądu o zastosowanie środka
określonego w art. 29.
Art.
29. 1. Sąd, na wniosek organu nadzorującego lub prokuratora, może:
1)
udzielić upomnienia władzom stowarzyszenia,
2)
uchylić niezgodną z prawem lub statutem uchwałę stowarzyszenia,
3)
rozwiązać stowarzyszenie, jeżeli jego działalność wykazuje
rażące lub uporczywe naruszanie prawa albo postanowień statutu i
nie ma warunków do przywrócenia działalności zgodnej z prawem lub
statutem.
2.
Sąd rozpoznając wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może na
wniosek lub z własnej inicjatywy wydać zarządzenie tymczasowe o
zawieszeniu w czynnościach zarządu stowarzyszenia, wyznaczając
przedstawiciela do prowadzenia bieżących spraw stowarzyszenia.
3.
Rozpoznając wniosek o rozwiązanie stowarzyszenia, sąd może
zobowiązać władze stowarzyszenia do usunięcia nieprawidłowości
w określonym terminie i zawiesić postępowanie. W razie
bezskutecznego upływu terminu, sąd, na wniosek organu nadzorującego
lub z własnej inicjatywy, podejmie zawieszone postępowanie.
Art.
30. 1. Jeżeli stowarzyszenie nie posiada zarządu zdolnego do
działań prawnych, sąd, na wniosek organu nadzorującego lub z
własnej inicjatywy, ustanawia dla niego kuratora.
2.
Kurator jest obowiązany do zwołania w okresie nie dłuższym niż 6
miesięcy walnego zebrania członków (zebrania delegatów)
stowarzyszenia w celu wyboru zarządu. Do czasu wyboru zarządu,
kurator reprezentuje stowarzyszenie w sprawach majątkowych
wymagających bieżącego załatwienia.
3.
Wynagrodzenie kuratora pokrywa się z majątku stowarzyszenia.
Art.
31. Na wniosek organu nadzorującego sąd wydaje postanowienie o
rozwiązaniu stowarzyszenia, w razie gdy:
1)
liczba członków stowarzyszenia zmniejszyła się poniżej liczby
członków wymaganych do jego założenia,
2)
stowarzyszenie nie posiada przewidzianych w ustawie władz i nie ma
warunków do ich wyłonienia w okresie nie dłuższym niż rok.
Art.
32. Wnioski, o których mowa w art. 29 ust. 1 i art. 31, sąd
rozpoznaje na rozprawie w postępowaniu nieprocesowym - rejestrowym.
Rozdział
4
Majątek
stowarzyszenia
Art.
33. 1. Majątek stowarzyszenia powstaje ze składek członkowskich,
darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności,
dochodów z majątku stowarzyszenia oraz z ofiarności publicznej.
2.
Stowarzyszenie, z zachowaniem obowiązujących przepisów, może
przyjmować darowizny, spadki i zapisy oraz korzystać z ofiarności
publicznej.
Art.
34. Stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą,
według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód
z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów
statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego
członków.
Art.
35. Stowarzyszenie może otrzymywać dotację według zasad
określonych w odrębnych przepisach.
Rozdział
5
Likwidacja
stowarzyszeń
Art.
36. 1. W razie rozwiązania się stowarzyszenia na podstawie własnej
uchwały, likwidatorami stowarzyszenia są członkowie jego zarządu,
jeżeli statut lub, w razie braku odpowiednich postanowień statutu,
uchwała ostatniego walnego zebrania członków (zebrania delegatów)
tego stowarzyszenia nie stanowi inaczej.
2. W
razie rozwiązania stowarzyszenia przez sąd, zarządza on jego
likwidację, wyznaczając likwidatora.
Art.
37. 1. Obowiązkiem likwidatora jest przeprowadzenie likwidacji w
możliwie najkrótszym czasie, w sposób zabezpieczający majątek
likwidowanego stowarzyszenia przed nieuzasadnionym uszczupleniem.
2.
Likwidator w szczególności powinien:
1)
zawiadomić sąd o wszczęciu likwidacji i wyznaczeniu likwidatora, z
podaniem swego nazwiska, imienia i miejsca zamieszkania, jeżeli nie
zachodzą warunki określone w art. 36 ust. 2,
2)
dokonywać czynności prawnych niezbędnych do przeprowadzenia
likwidacji, podając do publicznej wiadomości o wszczęciu
postępowania likwidacyjnego,
3)
po zakończeniu likwidacji zgłosić sądowi wniosek o wykreślenie
stowarzyszenia z Krajowego Rejestru Sądowego.
3.
Jeżeli likwidacja nie zostanie zakończona w ciągu roku od dnia jej
zarządzenia, likwidatorzy przedstawiają przyczyny opóźnienia
sądowi, który w razie uznania opóźnienia za usprawiedliwione
przedłuża termin likwidacji lub zarządza zmianę likwidatorów.
Art.
38. Majątek zlikwidowanego stowarzyszenia przeznacza się na cel
określony w statucie lub w uchwale walnego zebrania członków
(zebrania delegatów) o likwidacji stowarzyszenia. W razie braku
postanowienia statutu lub uchwały w tej sprawie, sąd orzeka o
przeznaczeniu majątku na określony cel społeczny.
Art.
39. Koszty likwidacji pokrywa się z majątku likwidowanego
stowarzyszenia.
Rozdział
6
Stowarzyszenia
zwykłe
Art.
40. 1. Uproszczoną formą stowarzyszenia jest stowarzyszenie zwykłe,
nieposiadające osobowości prawnej.
2.
Osoby w liczbie co najmniej trzech, pragnące założyć
stowarzyszenie zwykłe, uchwalają regulamin działalności,
określając w szczególności jego nazwę, cel, teren i środki
działania, siedzibę oraz przedstawiciela reprezentującego
stowarzyszenie.
3. O
utworzeniu stowarzyszenia zwykłego jego założyciele informują na
piśmie właściwy, ze względu na przyszłą siedzibę
stowarzyszenia, organ nadzorujący, podając dane, o których mowa w
ust. 2.
Art.
41. 1. Sąd rejestrowy, na wniosek organu nadzorującego lub
prokuratora, może zakazać założenia stowarzyszenia zwykłego,
jeżeli nie spełnia ono warunków określonych w art. 16. Art. 14
ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2.
Jeżeli w ciągu 30 dni od dnia uzyskania informacji o założeniu
stowarzyszenia zwykłego nie zakazano jego działalności, może ono
rozpocząć działalność.
Art.
42. 1. Stowarzyszenie zwykłe nie może:
1)
powoływać terenowych jednostek organizacyjnych,
2)
łączyć się w związki stowarzyszeń,
3)
zrzeszać osób prawnych,
4)
prowadzić działalności gospodarczej,
5)
przyjmować darowizn, spadków i zapisów oraz otrzymywać dotacji, a
także korzystać z ofiarności publicznej.
2.
Stowarzyszenie zwykłe uzyskuje środki na swoją działalność ze
składek członkowskich.
Art.
43. W sprawach nieuregulowanych odmiennie w tym rozdziale do
stowarzyszenia zwykłego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy, z
tym że:
1)
nie stosuje się przepisów art. 9-13, art. 14 ust. 1, art. 17, art.
20, art. 22-24, art. 27, art. 30 i art. 31 pkt 2,
2)
ilekroć w ustawie jest mowa o statucie, należy przez to rozumieć
regulamin stowarzyszenia zwykłego.
Rozdział
7
Przepisy
szczególne, zmiana przepisów obowiązujących oraz przepisy
przejściowe i końcowe
Art.
44. 1. Ograniczenia we wstępowaniu żołnierzy w czynnej służbie
wojskowej i junaków odbywających zasadniczą służbę w obronie
cywilnej oraz funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i Milicji
Obywatelskiej do stowarzyszeń, a także uczestniczeniu w ich
działalności, określają odrębne ustawy.
2.
Działalność stowarzyszeń na terenach i w obiektach znajdujących
się w zarządzie lub użytkowaniu organów wojskowych albo resortu
spraw wewnętrznych wymaga zezwolenia, odpowiednio, Ministra Obrony
Narodowej lub Ministra Spraw Wewnętrznych albo organów przez nich
określonych.
Art.
45. Osoby pragnące założyć stowarzyszenie prowadzące działalność
bezpośrednio związaną z obronnością albo bezpieczeństwem
państwa lub ochroną porządku publicznego są obowiązane uzgodnić
zakres tej działalności, odpowiednio, z Ministrem Obrony Narodowej
lub Ministrem Spraw Wewnętrznych albo organami przez nich
określonymi.
Art.
46.
Art.
47. (pominięty)
Art.
48. (pominięty)
Art.
49. (pominięty)
Art.
50. (pominięty)
Art.
51. 1. Do czasu odrębnego uregulowania statusu prawnego związków
wyznaniowych oraz zakonów i kongregacji duchownych, do których
miały zastosowanie przepisy rozporządzenia Prezydenta
Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. - Prawo o
stowarzyszeniach (Dz. U. Nr 94, poz. 808, z 1946 r. Nr 4, poz. 30, z
1949 r. Nr 41, poz. 293 i Nr 45, poz. 335, z 1950 r. Nr 44, poz. 401
i Nr 53, poz. 489, z 1964 r. Nr 41, poz. 276 oraz z 1985 r. Nr 36,
poz. 167), stosuje się wobec nich przepisy tego rozporządzenia.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do nowo powstających
związków wyznaniowych oraz zakonów i kongregacji duchownych.
Art.
52. 1. Działające w dniu wejścia ustawy w życie stowarzyszenia
zarejestrowane i stowarzyszenia wyższej użyteczności stają się
stowarzyszeniami w rozumieniu jej przepisów. Statuty tych
stowarzyszeń, stanowiące podstawę ich działania, zachowują moc z
zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Tracą moc postanowienia statutów stowarzyszeń, o których mowa w
ust. 1, sprzeczne z przepisami ustawy.
Art.
53.
Art.
54. (pominięty)
Art.
55. 1. W sprawach uregulowanych niniejszą ustawą, niezakończonych
decyzją ostateczną przed dniem jej wejścia w życie , stosuje się
przepisy tej ustawy.
2.
Postępowanie likwidacyjne stowarzyszeń wszczęte przed dniem
wejścia ustawy w życie prowadzi się na podstawie dotychczasowych
przepisów.
Art.
56. Tracą moc:
1)
rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października
1932 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Nr 94, poz. 808, z 1946 r.
Nr 4, poz. 30, z 1949 r. Nr 41, poz. 293 i Nr 45, poz. 335, z 1950 r.
Nr 44, poz. 401 i Nr 53, poz. 489, z 1964 r. Nr 41, poz. 276 oraz z
1985 r. Nr 36, poz. 167), z zastrzeżeniem art. 51 niniejszej ustawy,
2)
dekret z dnia 5 sierpnia 1949 r. o zmianie niektórych przepisów
prawa o stowarzyszeniach (Dz. U. Nr 45, poz. 335), z wyjątkiem art.
2 ust. 2 lit. a) i c).
Art.
57. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz